موسسه آموزش عالی تابران

خواجه شمس الدين محمد شيرازی، شاعر بزرگ قرن هشتم (قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران و غزل سرایان نامی ایران و جهان است. وی حافظ قرآن، متخلص به حافظ و معروف به لسان الغيب است. حافظ را نمی توان از سنخ شاعران تک بعدی و تک ساحتی محسوب و تفکر شاعرانه اش را تنها به يک وجه خالص تفسير و تاويل کرد.

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید                     که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید